Een goede voorbereiding is...

5 juli 2018 - Dinant, België

Het halve werk. Dinsdag 3 juli weg van het songfestival...We  fietsen meer door open gebied niet beschut tegen de zon. Mensenlief wat is het warm een vergelijk met rome- en spanjereis gaat echt wel op...

Veel paadjes langs de maas soms van gravel en zand...alles zit onder het stof we kunnen een reisje Marokko wel uitsparen op deze manier. 

We eindigden deze mooie dag in Brommelen een gehucht vlak bij Bunde we hebben na het doen van wat boodschappen toch weer zo'n 82 km weggetrapt. Toch een beetje miskend in de voorbereidingen dat we zoveel km in Nederland zouden maken.

De camping heeft een grote ijssalon die wereldberoemd is hier in de omgeving een van de campinggasten die al een paar dagen eerder is aangekomen wrijft nog even in dat wij dat niet kunnen proeven omdat ze op ma en di gesloten zijn...

Woensdag 4 juli

Na een goede nachtrust en een fraai vogelconcert in de morgen vertrokken richting Maastricht. Zou het verre buitenland vandaag worden bereikt?  Zo tegen 10.30 rijden we de stad binnen...gezellig druk...We koersen op het vrijthof aan....dat is echter bezet door de enige echte André Rieu  met zn hele entourage...wat een circus.

We ontvluchten het vrijthof en nestelen ons op het olv. Plein. Volgens het routeboekje dat eindelijk uit de tas mag moeten we hier koffie met vlaai gebruiken en hee ....We willen niet nu al gediskwalifceerd worden. Kersenvlaai dus en die is me lekker....

Elly gaat na de vlaai nog even de kapel in van de kerk achter ons. Hier staken we kaarsjes op aan het begin van onze tocht naar Rome ...voor Monique...ook nu weer...er zijn ook kaarsjes bijgekomen voor anderen dicht bij ons en die het moeilijk hebben om verschillende redenen...dat die lichtjes mogen schijnen als het overal om je heen donker lijkt te zijn.

Het is al tegen 12 als we de stad uitrijden. Na een leuk overtochtje met een voetveer en een innige omhelzing met de laatste Nederlandse grenspaal bij Eijsden verlaten we ons land. Het is best mooi en leuk totdat we in de buurt van Luik komen...verwaarloosde kades en industrieterreinen slechte jaagpaden met gaten en scheuren verveloze panden...deprimerend... dat zal de hele middag zo voortduren en ons tempo gaat iets omhoog om er als het ware aan te ontsnappen.

Al fietsend wordt het later en we realiseren ons ineens dat in dergelijke omgeving geen camping is te vinden. Het boekje geeft een mogelijkheid bij Bas -Oha maar dan moeten we wel nog ruim 35 km vanaf Luik. Het is dan al 14.30.

Dat moeten we kunnen doen als we doortrappen...luik houdt een beetje op omdat we steeds ons pad moeten zoeken over stoepen en kades etc...

Gelukkig zien we dan iets wat voor een camping moet doorgaan..haveloze caravans tussen hoog opgeschoten onkruid..er struinen wel wat mensen rond. Bij de ingang gekomen blijkt  een soort Swiebertje de eigenaar. Door een dispuut met de nieuwe burgemeester mogen er geen gasten toegelaten. Ons gesprek verloopt door een groot bouwhek voorzien van ketting en sloten. We krijgen  onze bidons gevuld en het advies een paar honderd meter verderop te wildkamperen in de berm....

Niet aantrekkelijk...We willen een douche en iets te eten want ook daar hebben we ons niet echt op voorbereid...wel een biertje en wijntje gescoord maar die blijven onverrichter zaken in de tas. B&B gebeld in de omgeving alles vol evenals een hotel...rest ligt veel te ver buiten de route...er zit niets anders op dan nog 12 km verder te gaan in de hoop op...de km teller inmiddels op ruim 100...

In andenne een voorbijgangster aangesproken en ondanks goede bedoelingen geen plekje te vinden...gelukkig...het begint ook nog te waaien en te onweren. Ten einde raad op een terras wat gedronken...de hoogblonde juffrouw die de drankjes brengt van - mon petite problem  -  in kennis gesteld...ze belt voor ons een hotel...maar dan moeten we nu wel gaan fietsen....weer dik 10 km verder. De eigenaar wacht op ons. .

Uitgeput komen we in Lives sur meuse in nieuw olympisch record aan... het is 21.45 uur... 116 km op de teller. We eten toastjes met samdwichspread als avondmaal... wel lekker geslapen

Vandaag 5 juli heerlijke fietsdag . We houden het eerder voor gezien...de natuur  is terug en zowaar ook wat hoge rotsen... dat is leuk. Met een lekker stokbroodje gepicknickt in de schaduw op de nu talrijke bankjes. We hadden beter na Namen kunnen beginnen in België...daarvoor is het pet.

Nu op de camping in Anseremme.  Slechts 44 km op de teller... maar hee ...We hebben vakantie!

Foto’s

6 Reacties

  1. Joop:
    5 juli 2018
    Het is alweer een mooi verhaal. Om met een dichterlijke quote de boel samen te vatten 't Kan verkeren
    ( Bredero sprak deze woorden reeds rond het jaar 1600). Nog veel plezier samen
  2. Astrid en Kees:
    5 juli 2018
    Tsjongejonge lui, dit is al afzien en dan hoor ik jullie niet over de wind.... hier hebben we het gevoel dat je constant tegen hebt en ook niet zo’n klein beetje. Trapze!
  3. Jan:
    6 juli 2018
    Zo da’s een pittig tochtje (petje af en snel weer op ivm de zon) als menig zweet druppel hebben gekost. Als jullie vandaag weer fietsen kom je misschien weer een grenspaal tegen komen. Welkom in Frankrijk. Fijn weekend.
  4. Wil Vollering:
    6 juli 2018
    Dat zijn weer ontberingen die jullie tegenkomen, maar “na regen komt zonneschijn”.
  5. Titia:
    6 juli 2018
    Jeetje zeg, dat was een zware dag 4 juli, maar die hebben jullie ook weer overleefd!
    Verhalen zijn weer leuk om te lezen, ik ben weer “mee” op reis met jullie.
    Zet hem op en als het goed is kunnen jullie nu weer meer genieten vd omgeving na het saaie/lelijke stuk in België.
  6. Maddy:
    8 juli 2018
    Tja, 116+44=160 km en dat delen door 2= 80 km! Dus maak je niet ongerust; je gemiddelde blijft op peil......