Spoorzoeken

20 juli 2018

Donderdagmorgen ontsnapt aan vader abt. De abbye is niet meer actief in gebruik.op weg naar de onbijtruimte loopt je door de kloostergang...magistraal gevoel. De enorme buitendeuren staan open en er waait wat verkoelende wind naar binnen ...heerlijk...even uitkijken over de nieuw aangelegde tuin in lowie de zoveelste stijl. Zucht....

Lekker hoor geen tent afbreken ,matjes en slaapzakken oprollen en tent inpakken. Maar... roereitje...croissantje...stokbroodje.... marmelade thé ou café et jus d' Orange...het leven is goed.

Met bepakte fietsen uit de kloostertuin dwars door hotel langs de receptie... bonjournai et bonne route.

Op naar Metz volgens de laatste km's uit het routeboekje. We fietsen heerlijk langs de moezel onder de schaduw van de bomen. De moezel is spiegelglad gelijk mn kale knar. Tegen 11.00 uur passeren we een camping die niet in ons boekje vermeld staat en we kunnen zelfs bij de receptie een kopje koffie krijgen. Een aantal Franse mede fietsers wil van alles van ons weten waarheen waarvoor waarvandaan waarom nu ....er worden zelfs foto's van onze fietsen gemaakt en naar de prijs geïnformeerd...ook is er gevraagd waarom Elly op een herenfiets rijdt ? Er volgt een moeizame uitleg over sterke driehoeksverbindingen en rohloffnaven...enfin...vrouwen en techniek 2.0

Na ferme handdrukken weer verder en kort voor Metz nog even aan de picknick met de gescoorde drumsticks van een lokale markt. Cest bien...

Dan Metz door..beetje spannend want routeboekje is dichtgeklapt en ook hier zijn er spagetti kruispunten en verstopte fietsbordjes als ware het paaseieren... Tel erbij op de 29 + graden en je zult begrijpen dat het benauwend was.

Leermoment; vraag niet de weg aan een praatgrage Fransman...kost je meer dan tien minuten en uiteindelijk weet hij de weg alleen per autoroute ..

Door mijn uitzonderlijke padvindersgeheugen en speurzin weet ik mijn bange vrouw door de verkeersdrukte te loodsen en vinden we de weg naar thionville via de voie vert... niet geheel toevallig omdat zij ook eens een bordje zag....

Er is is nog één plekje op de stadscamping (waar we in 2009 of 2010 te voet ook al eens waren aangekomen toen we de GR 5 liepen). We staan onder een eeuwenoude acacia die vanwege de warmte/ droogte allemaal blaadjes laat vallen...lijkt wel sneeuw.

Langs de oever van de moezel is een soort oeverbeach promenade gemaakt met allemaal gezellige eet- En drinktentjes... s'avonds gaan we daar even borrelen reuze gezellig.de Franse hebben wel geleerd van recente verleden... de promenade is aan alle kanten afgezet met zware betonnen plantenbakken ...

Vrijdag al vroeg op. De extra drankjes van gisteravond zorgen ervoor dat het bioritme al vroeg op gang komt dus op naar het toiletblok .... Weer verder langs de moezel en we passeren eigenlijk zonder het echt te merken bij Schengen de grens met Luxemburg.we zwalken beetje over de grens met Duitsland tot we vanmiddag aankomen in wasserbillig... bij toeval stoppen we op zoek naar de juiste weg voor de deur van een camping... We zijn om... het is mooi geweest voor vandaag na 71 km is een koud biertje meer dan welkom.

Foto’s

4 Reacties

  1. Joop:
    20 juli 2018
    Mooie foto’ en een positief verhaal. Dat is wat anders dan storm en regen tegen. Geniet ervan. Jullie hebben het verdiend.
    Joop
  2. Paula Terwiel:
    20 juli 2018
    Leuk weer te lezen. Wat zien jullie toch veel. Je moet er heel wat voor over hebben hoor.
    Ben net terug van restaurant.Vanwege mijn verjaardag ben ik met de kinderen gaan eten.
    Houdt het nog een week vol en je bent terug in tropisch Nederland,Groetjes,Paula
  3. Wil Vollering:
    21 juli 2018
    Met veel plezier jullie verhaal gelezen. Indrukwekkend en lavend om te vertoeven in zo’n klooster. Fijn te lezen dat er geen tegenslagen zijn; alles loopt op rolletjes. Dus een prachtige vakantiebelevenis met veel indrukken en ontmoetingen met geinteresseerde mensen.
  4. Fred van Gooswilligen:
    22 juli 2018
    He ouwe spoorzoeker goed dat jij de weg terug nog wist te vinden, eigenlijk jammer betekend dat de verhalen van jullie fietstocht eerder zijn afgelopen, hum hoor Elly brommen, en denken de opschepper, maar wederom leuke belevenissen, beetje jaloers, maar ga denk vragen aan Wil is dit misschien iets om als buurmannen te doen, beginnen we met de Bernisse zijn we snel klaar. Maar veel plezier nog op de rest van de reis. de monniken rijden wel in leuke auto's. met aanhanger