Helemaal alleen met z'n 2en

Zondagavond ...we zitten in de camper want het waait flink en het is kouder dan we tot nu toe gewend waren. 

Gisteren afscheid genomen van harry , alison en ook van Andrew die toch nog even is langsgekomen. Ontzettend aardig en leuk. ( elly had andrew voor het laatst ontmoet toen hij 3 jaar oud was (..) )

Vrijdag hebben we af moeten zien van het beklimmen van Mt Taranaki ivm met de aanhoudende regen die dag. Alison en Harry nemen ons op sleeptouw new plymouth in waar we oa museum voor moderne kunst bekijken. Prachtig gebouw met gegolfde rvs/glas panelen. Interessante tentoonstelling van allerlei bewegende elementen maar niet helemaal ons ding.

Dan even aan de koffie in een hippe tent die kiwis hebben het goed voor elkaar.

Smiddags na de lunch met harry een wandeling in de regen gemaakt aan de voet van de taranaki... maar de reus laat zich niet zien.

Savonds lekker aan de bbq maar het weer is zo slecht dat harry in zijn retro regenpak de vleesjes moet grillen...het smaakt er zeker niet minder om en harry blijft maar lachen...

Na de heerlijke dis samen met een bevriend stel  naar de " Americana " een bonte stoet amerikaanse classic cars die rondjes  door het centrum rijden met usa vlaggen cowboy hoeden en veel motorgeronk je weet niet wat je ziet... (en hoort) heel de stad is uitgelopen en er wordt gedronken en gegeten in american style op de terrassen. 

Maar goed zaterdag na de ontmoeting met andrew gaan we dan toch echt op pad... helemaal alleen... maar met goede raad en adviezen voor lekkere eettentjes en te bezoeken highlights...  we rijden na eerst nog even getankt en bevoorraad te hebben langs de kust ( tegen de klok in) om de mt taranaki heen die zich zowaar eventjes laat zien wat een kneiter!

Laat in de middag komen we aan 20 km voor Wellington  op een camping...plaats is niet geweldig maar rest is okay. In een gebouw bij de camping zit een hele groep maoris die zo horen we deel hebben genomen aan een wedstrijd (zang dans haka) er breekt een oorverdovend gejuich los als blijkt dat deze groep geplaatst is voor de finale morgen... helaas zitten we dan op het zuidereiland andrrs waren we vast gaan kijken.

Vanmorgen vroeg op... en ingescheept. De overtocht leek spannnend te worden vanwege voorspelde storm maar het viel allemaal erg mee. Zicht is wel beperkt.

Na de overtocht koers gezet naar havelock lunchen doen we dit keer luxe in the musselpot een must-do want hier serveren ze de green lip mussels .... mooie knoeperts van mosselen met een fraaie smaragdgroene rand. We bestellen een pannetje voor ons 2 ... zitten circa 12 a 14 mosselen in ...goed voor een kg ! Ze smaken heerlijk. 

Na de lunch kiezen we als eindbestemming Nelson. Dichterbij abel tasman gaan we niet komen vanwege uitgestelde walvis spot-tocht die vanuit kaikoura op het programma staat voor dinsdag ( beter weer)  we maken dus wel veel omrij kiwimeters omdat we na het spotten toch langs de westkust willen afzakken...  nou ja wie A zegt...