Krentebollen en pizza' s

10 maart 2019 - Jacksons, Nieuw-Zeeland

Hallo koude kikkerlanders.....het is alweer een dag of zes terug dat we jullie achterlieten in Arrowtown...dus hoog tijd voor een update.

We zijn vanuit dat plaaatsje op weg gegaan naar manapouri...doel : een  boottocht te  maken naar -onze keus- Doubtfull sound een Fjord dat uiteindelijk uitmondt in  de tasmanzee.

Milford sound is ook een heel bekend fjord maar de berichten die wij hebben gelezen en gehoord over de drukke weg ernaartoe vanuit Te Anau hebben ons doen kiezen voor de genoemde optie...leuk vonden wij ook het vooruitzicht eerst te cruisen over lake manapouri ...dan een bustocht over een pas langs de ondergrondse waterkrachtcentrale en dan weer varen in het sound (fjord). Tot aan de tasmanzee dus....

We zijn niet teleurgesteld... het was prachtig en heel goed geregeld...de avond voor vertrek troffen we op de camping in manapouri een teleurgestelde brit...zijn tocht was geheel verregend en de kayakkers die ook van de eerste boottocht gebruik maken zijn onverrichter zaken teruggekeerd. Tel erbij op dat je op de camping werd opgegeten door de sandflies en je begrijpt de mans frustratie...(het regent hier trouwens meer dan 200 dagen per jaar...)

De kennismaking met de sandflies was wel een echte encounter... ondanks ons deet smeerseltje veel gebeten en dan kun je je lol op...dagen last van hevige jeukaanvallen...ellys kuiten lijken wel krentenbolletjes.

De sound bevaren was schitterend helaas geen dolfijnen pinguins of zeehonden gezien...wel fraaie berghellingen die loodrecht uit zee oprijzen.

Tegen 1530 zijn we terug en besluiten terug te rijden richting queenstown... we komen tot kingston en slapen daar op een camping die eerder een bouwput lijkt... op weg daar naar toe-en trouwens gedurende heel onze vakantie- hebben we ook veel possums gezien.possums zijn een soort knaagdieren die ooit met goede bedoelingen zijn geïmporteerd uit australie om hun prachtige pelzen voor de bontindustrie. Echter  de bontindustrie lag op zeker moment op haar gat en de possums verdwenen in de natuur...ze bleken ongeveer even goed te zijn in vermenigvuldigen als in bont produceren en doordat er geen natuurlijke vijanden van de possum zijn is  de aanwezigheid uitgegroeid tot een ware plaag.(ze eten inheemse vegetatie en eieren van vogels (kiwi) die daardoor geheel dreigen te verdwijnen en zijn drager van het tb virus)

Possums die wij hebben gezien zijn over het algemeen rond en plat en hechten zich voornamelijk sterk aan het asfalt ik denk dat we er dagelijks tientallen zien liggen.... ze worden ook wel roadpizzas genoemd.... via google kun je ook plaatjes zien van hun oorsprongkelijke vorm.

Na nachtje bouwplaats naar queenstown... mondaine -place to be -voor alle backpackers en hippe toeristen die van adrenaline sporten en uitgaansleven houden. Je kunt hier echt van alles bungee jumpen ..jet boaten... raften... you name it... tijd voor ons dus na een koffie en een souveniertje rap weg te wezen... we kijken wel even bij de bungee jump suspension bridge...  ik ging nog niet als ik geld toe kreeg...

Verder gaan we en over de highway 8 rijden we richting Twizel als we opeens aan onze linkerhand een afslag zien naar lake Ohau....in de gidsen en op de toeristische kaarten die wij hebben gekregen staan geen bijzondere vermeldingen over dit meer maar wij besluiten er een rit van 17 km aan te wagen naar ohau alpine village.

Dat blijkt later een goede keus ...het weer verslechterd en als we bij het overigens schitterende meer aankomen sluit het wolkendek het meer af met een deksel enbegint het te regenen.... na een aantal km na het village zien we een bord met lake ohau lodge...ff vragen of we hier de camper kunnen plaatsen...

The lodge is duidelijk op de wintersport ingericht maar als we de lange oprijlaan oprijden zien we diverse autos en zelfs een bus geparkeerd. Over het hoogpolig tapijt naar de receptie waar toevallig een Nederlandse juffrouw dienst heeft...ja we kunnen de camper op een plekje kwijt... omdat het inmiddels druilerig en koud geworden is mogen we als troost een keertje uit eten... we eten in de lodge aan een tafeltje met 2 kiwis ... wortelsoep warmgerookte zalm en een amandeltaartje met ijs toe....lekkerrrr..

De kiwis zijn hier om te vissen en wonen in christchurch ...hebben paar dagen vrij...als het morgen beter weer is gaan ze kamperen... wij ook. Want de nl juf heeft uitgelegd dat aan het einde van de weg langs het meer een prachtige wandeling gaat waar je zelfs zicht kunt hebben op mount Cook... de hoogste berg van  new zealand....

Volgende morgen op weg langs het meer gaat 17 km onverhard...veel kuilen en zelfs een stroompje trotseren we met onze camper... het is ontzettend mooi maar wel erg koud ca 10 graden.  Zicht wordt langzaam die dag beter....als we niet verder kunnen draaien we om en maken een wandeling via een eerder geziene zijweg door een prachtig dal naar een campingplaats in de wilderness...daar gaan we nog even een route omhoog van uurtje...

Terug bij de camper op zoek naar een DOC camping...lees wild kamperen met wc ...

Gevonden aan het meer schitterende plek als uit een sprookje... lekker even gezwommen en in de zon gezeten en hier ook overnacht ... als het donker geworden is zien we duizenden sterren...awesome...

Voor het ontbijt gaat elly zwemmen in het kkkkoele meer...(ijsmuts) ik  moet op de camper passen en thee zetten anders was ik zeker meegegaan.

Dan ontbijten en langzaam komt de zon over de bergtoppen heen en zowaar toont mount cook zich in volle glorie compleet met (andere) ijsmuts.

De koers na het ontbojt is gericht op het lake pukaki en op de mount cook. De weg door het dal en langs her meer naar mt cook is 54 km lang en je kijkt al die km je ogen uit. Aan de voet van de berg aangekomen is het een drukte van belang er staan wel 100 campers groot en klein. We kijken even rond en maken fotos en dan vlot weg uit de drukte we kiezen voor tasman vally en aan her eind kunnen we over een berg morenen omhoog klauteren en hebben dan uitzicht over een grijs gletsjermeer met enorme brokken ijs...er zijn zelfs gasten die met zeekano's tussen de ijsbergen peddelen...ze zijn nauwelijks te volgen zo nietig zijn ze tegen de achtergrond van ijs en rotsen. Omdat we in het hele dal geen camping zijn tegengekomen rijden we eind van de middag het dal weer uit en stoppen op camping lake tekapo. Drukke camping maar leuke plek.

Vandaag lange route naar arthurs pass....eigenlijk wat te lang maar kon niet anders....ook vandaag op de pas weer onze ogen uitgekeken... we staan nu net over de pas heen bij jackson holiday camp een fraaie camping met mooie plekken en supsr sanitair. Na het eten nog glow worms wezen kijken... dankzij een jong engels stel kunnen vinden want ee moesten in het pikkedonker door de bush .. glow worms gezien...een modderpoel niet...morgen mn schoen en sok schoonbikken....

20190310_18582920190310_16433220190310_09210820190309_13441220190309_12014820190309_07592520190308_15003220190307_11554320190306_14014320190306_075626

Foto’s

8 Reacties

  1. Joop:
    10 maart 2019
    Mooi verhaal. Ik hoop dat jullie nog veel van deze fraaie indrukken gaan opdoen. Hou alles heel. Joke en Joop
  2. Wil Vollering:
    10 maart 2019
    Nou dat was weer een interessant en indrukwekkend relaas Marien. Leuk ook om te zien want de natuur biedt; mooie foto's. Ik hoop dat het weer gemiddeld wel wat beter wordt, want kou en nattigheid lees ik regelmatig in jouw verhaal. Drie dagen geleden zij Myrte, Pieter en Pepijn teruggekomen van hun reis in NZ. Net als jullie hebben ze een fantastisch tijd gehad en waren onder de indruk van de goede verzorging door de familie aldaar. Blijf nog maar ven genieten daar.
  3. Carla:
    10 maart 2019
    Heerlijk hoor! Ik geniet mee!😘
  4. Bill terwiel:
    12 maart 2019
    Wow. Your 'verhaal' beats 'Lonely Planet' any day. Great stories. And after all this: Springtime in Holland. Can anything beat that? Travel safely. Looking forward to next instalment. XXX
  5. Clare:
    12 maart 2019
    It looks as though you have had some wonderful adventures and really gone off the beaten track. Sounds cold though. It is still warm here especially the afternoons.
    The mornings are getting dark though.
  6. Clare:
    12 maart 2019
    Have just enjoyed catching up as I was a bit behind with the stories. So great to see how you are really experiencing the beauty and wildlife!
  7. Adrie en Hannie:
    12 maart 2019
    Prachtig. Wat genieten jullie daar. Een reis om nooit te vergeten.
  8. Fred van Gooswilligen:
    13 maart 2019
    Alweer een prachtig verhaal en dito foto's, bekende plekken leuk, jammer dat je thee moest zetten, ja we kunnen niet allemaal zo een koele held zijn, (Cool girl die Elly). veel plezier nog.