Nog 200 km

Uit mansilla de las mulas vertrokken na een - engels/amerikaans ontbijt....gefrituurde aardappeltjes met gebakken eieren , brood jugo de naranja en thee en koffie....iets wat wij niet eten smorgens...direct verkeerd begonnen...zucht... niet goed voor het humeur....maar na 15 minuten dan toch de foede richting gevonden en op naar Leon... tegen het middaguur komen ee daar aan en is het al weer 34 graden...even koffie op hetzelfde terras van 10 jaar terug...deja vu...

We lunchen voor het parador op een bankje in de schaduw er wordt gerestaureerd...missen we nu beelden boven de plaquettes ?....

Leon uit via veel stoplichten hetgeen aanslag pleegt op elly's knieën...maar na een tijdje zijn we dan toch weer in de plattelands rust...gelukkig is ook vandaag de route een beetje vlak dis kunnen ee van alle ongemakjes herstellen...we henieten van het zicht op alle ooievaarsnesten op kerken elektriciteitsmasten en watertorens...onvoorstelbaar waar die beesten allemaal nestelen.

We fietsen tot bospital de orbigo en kiezen voor de zelfde albergue als van toen.... de prachtige lange historische brug ligt er mooi bij...het lijkt erop dat deze een flinke restauratie heeft ondergaan...we eten op het terras van het restaurant aan de voer van de brug...AAA locatie....
We slapen op springveren matrassen en van die ouderwetse spiralen a la 1950....
Retro zullen we maar zeggen.

Geen broof de volgende ochtend maar kleine toastjes met jam.....de tienda gaat pas om 9 uur open....we maken het goed op een terras in Astorga met koffie en croissant variatie....er is weekmarkt ...gezellig maar het fraaie stadhuis laat zich nu moeilijk vangen op een foto vanwege alle kraampjes...sello scoren en de stad uit...

Bij het verlaten vd stad de mooie kerk met mozaïek werk kunnen bewonderen...was destijds gesloten...we krijgen naast een stempel uitleg van een aardige mevrouw over het onstaan van de kunstwerken. Echt de moeite waard.

Uiteraard de kathedraal bewonderd en het bischoppelijk paleis ontworpen door Gaudi himself... ( dit is wel af) leuk praatje met bicigrino uit venezuela...

Na de stad op de pedalen want er moet flink geklommen worden naar uiteindelijk cruz de ferro op 1504 meter. Het kost ons de rest van de middag... even een mooi stiltemoment boor ons alleen als we daar aankomen...steentjes uit dronten daar neergelegd...voor monique...voor alle mensen die ons dierbaar zijn en ook voor de dingen die we achter ons willen laten...

Als we weer verder gaan lijkt het alsof de berg hoger is en onze fietsen lichter... (maar dat kan fake zijn...)

Na nog wat venijnige kuitenbijters dalen we af als een komeet...top snelheid afgelezen door elly...62 km per uur (..)
Uiteindelijk met rokende rubber banden anker uitgeworpen in el acebo... in tegenstelling tot 2007 zien we nu in welk een prachtig decor zijn beland...helemaal helder.

In de donativo herberg is plek. We eten met alle pelgrims samen en gaan daarna naar een plel waar we een prachtige zonsondergang kunnen zien. De hospitalero is een (prof) zanger gitarist zo blijkt en tijdens de zonsondergang speelt en zingt hij geweldig....dat maak je maar eens in de zoveel (10) jaar mee. Als ik hem later complimenteer en wat doorvraag blijkt hij cd's te hebben gemaakt...ik koop er een van hem en aansluitend drinken we - homemade yerba in de lokale bar met 5 spaans sprekenden.... bestblastig masr leuk.

Vandaag afgedaald om 07.30 van acebo...r is geen stromend water vanmorgen dus alle pelgrims gaan ongewassen de deur uit...gelukkig stonden een paar emmers klaar bij de toiletten ... want je dumoulinnetje wil je wel wegspoelen...

We dalen zeer steil af van acebo zijn in ongever 30 minuten beneden voor 9.5 km...we vertrokken om 07.30 en ontmoeten pelgrims die in onze herberg hadden geslapen beneden die al om 0500 uur waren vertrokken.. (..) we zijn vast weer aan nieuwe remblokjes toe....

We zijn vandaag geëindigd in een gehucht genaamd ambasmestas op weg naar de col van o cebreiro.

In ponferrada natuurlijk eerstvde tempeliersburcht bekeken... (woensdag gratis) terwijl ik de wacht houdt bij de fietsen als elly even de burcht in loopt komt een (overduidelijke) Aziaat aangelopen...hij geeft mij zijn mobieltje en vraagt om een foto...ik probeer hem in de juiste positie te krijgen voor de burcht maar dat blijkt niet de bedoeling....hij wil met onze fietsen op de foto en dan vervolgens wil hij elly en ik met fiets op de foto....hij is zeer onder de indruk van onze fysieke prestatie en vraagt elly haar leeftijd ( oosterse beleefdheid) elly liegt als ze zegt dat ze 18 is trouwens...

Na ponferrada is s het lunchtijd in villafranca del bierzo...we besluiten tot een vroege stop om morgen fris aan de 30 km lange beklimming te beginnen naar o' cebreiro...

We zijn volgens de gids begonnen aan de laatste 200 km naar Santiago... maar daar zitten nog wel wat hobbeltjes tussen...