Code orange

De afgelopen twee dagen fietstraining gekregen van de route st jaques...het landschap is veranderd in heuvelachtig..hetgeen gepaard gaat met meer klimwerk. Direct na de -rondweg- om angouleme heen begon het gesodemieter... lange hellingen op een over het algemeen rechte weg een soort zeven heuvelentocht maar dan met meer heuvels...omdat de temperatuur nogal opliep was aan het eind van de middag de energie vlot op...een banaan beste mensen is dan een wondermiddel....
Smorgens eerst trouwens nog wat lieve appjes van de grote zoons ontvangen want het was vaderdag...heel fijn.

Zoals gezegd energie (ook na de banaan ) wel verdwenen en we snakken naar een campingplekje... dat vinden we eigenlijk per ongeluk in het plaatsje Lemerie na zon 60 km...het is een -pleisterplaats- voor pelgrims op een privé terrein. Heel bijzonder en passend voor de gelegenheid...mooie plek en mooie ontmoeting met de nederlandse eigenaar.

Vanmorgen vertrokken met een klim uit het dal afstand bijna een kilometer maar wel met stijging van 8 a 10%....pfff

We gaan verder met waar we gebleven waren...helling op en af...al lijken ze in de loop van de ochtend minder frequent dus onze intervaltraing wordt iets lichter...we stoppen bij een mini supertje omdat we rekening moeten houden met minder voorzieningen op dit traject...de super juf beaamt mijn -ce chaud ajourd hui- en zegt dat voor vandaag een code orange is uitgeroepen... zeer hoge temperaturen tot 39 graden (in de schaduw).....we moeten maar in de schaduw blijven zegt ze...

De omgeving is gelukkig bosachtig en klimmen soms aan de linkerkant van de weg om zoveel mogelijk schaduw te pakken...het landschap van de afgelopen dagen met daarin veel watertorens is buiten beeld. Die watertorens lijken trouwens wel op enorme spijkers die de lappendekens van akkerbouw percelen aan de wereldbol vastpinnen....
( of iemand heeft ze dieper in de grond geslagen vannacht...)

juist rond lunchtijd na een ontiegelijke klim staat boven op de heuvel een restaurantje...we kijken elkaar aan en parkeren de santossen....de juf van het restaurant komt na een poosje naar buiten om ons te zeggen dat ze met deze chaleur niet buiten serveren... binnen is het koel en we krijgen koud water in grote kannen aangereikt zonder vragen....

Na de lekkere lunch voornamelijk door het bos afgedaald dat is met deze temperaturen een luxe. Eind van de middag in pizou aangekomen...de camping is niet (meer) in gebruik. De zojuist gearriveerde eigenaresse heeft wel een gite ter beschikking....met airco....wij zijn om...
Omdat er geen supermarkt in de buurt is wil ze wel tegen een kleine vergoeding een maaltijd bereiden...de fles st emilion wijn krijgen we van haar...

Heerlijk om zo een 2 daagse training af te sluiten...we gaan douchen!......